Ölü yapılan hem hırsızlar

Ölü yapılan hem hırsızlar

V.MOŞKOVun: Наречие Бессарабских гагаузов (1904 yıl) kiyadından Bir vakıt varmış iki kardaş, küçük olan borçluymuş agasına bir para. Her gün istärmiş o parasını. Bir gün genä gelmiş o para için. Karısı görmüş pençeredän gelirkän, da demiş kocasına: “Agan geler genä o para için”. O da ölü etmiş kendini.

Girmiş içeri agası, baksa, o yatayor. Karı demiş: “O öldü”. Agası demiş: “Ver bir bal mumu”. Verer karı bir bal mumu. Alayor da yapıştırayor burnuna, da durmuş taa mum bitincä. Başlamış mum yakmaa burnunu.

Kardaşı açmış gözlerni. Agası demiş: “Parayı”. O da demiş: “Aman, pazarı ödeycäm”. Agası gitmiş evinä, Pazar geldiynän, genä gitmiş para için. Genä görmüşlär pençeredän gelirkan. Kardaşı da çaarmış komuşularnı, da yaptırmış kendinä tabut, kendi da genä ölü etmiş kendini.

Gelmiş agası, baksa, ölmüş safidän. Koymuşlar tabut içinä, da götürmüşlär kliseyä. Agası demiş popaza: “Brakın bu gecä dursun burda da bän biraz aalayım onu”. Popaz braa-mış, kitlemişlär kapuları, onnar ikisi kalmış klisä içindä. Gecenin bir vakıdında gelmiş hırsızlar da delmişlär kliseyi, girmişlär içinä, başlamışlar soymaa, gezmää.

Gezärkan, kösteklenmiş biri tabuda. Baksalar bir ölü. Hırsızın biri demiş: “Bey, yoktur kestiim ölü da kesmeli bu ölüyü”. Agası başlamış baarmaa: “Örüün ölülär”. Hırsızlar korkmuşlar da kaçmışlar da bramışlar bir torba Altın. Kalkmış kardaşı da, hızlanmış aartlarna, da durumuş kapuda. Hırsızlar durmuşlar da demişlär: “Ha gidelim da bakalım nesoy ölü var burda?”. Sokmuş biri kafasını.

O ölü olan kavramış kalpaanı hırsızın da demiş agasına: “Na sana da bu kalpaa da o parayı istämä bendän bir ta”. Hırsızlar da demiş: “Brä gidä, onnar çokluk, o bizim paraları pay-laşmışlar, da birinä bir para etişmemiş da kalpaa verdilär ona”. “Kaçın, kaçalım”. Da gitmişlär, da altınnar onnara kalmışlar.