Yılan olan kişi

Yılan olan kişi

V.MOŞKOVun: Наречие Бессарабских гагаузов (1904 yıl) kiyadından Bir vakıt varmış bir padişaa, da o padişaa soymuş bir kehlä derisi, da çaarmış insannarı: “Kim tanırsa bu deriyi, ona verecäm kızımı”.

Da o insannar biri da tanıyamamışlar, ne derisi o. Da varmış bir Külcü, da çaarmış padişah o Külcüyü da sormuş: “Ne derisidir bu?” O da bakmış da demiş: “Kocä bir kehlä derisi”. Da vermiş ona kızını. O sa gündüz insanmış, gecä sa olurmuş yılan.

Almış kızı da götürmüş bir delää. O gecä sarılmış o kıza baştan ayaadan. Da nasıl yapsın o kız da kurtulsun o Külcüdän? Da varmış deliktä bir guguş. Da alayor padişahın kızı bir parça kihat, yazêr da baalayor guguşun kanadı altına. Da o guguş uçêr-gider padişaha, girmiş içeri uçarak. Açan tuter padişah o guguşu, okuyêr o kihadı. Yazarmış o kihatta: “Nicäl yapsın bubam da kurtarsın beni bu yılandan”.

Da padişah çıırayor insannarı da sorêr: “Angınız biler inään karnından buzayı çıkarmaa, da İnek hiç duymasın? Angınız bir yumuruk yapacek da tuçtan kalä yapacek? Angınız edi arşın taşı atacek da Yılan duymaycek? Angınız filcan dolu atacek da dolu tutacek?” Biri demiş: “Bänim”. Açan gitmiş o adam, almış o taşı da atmış, sora bir girmiş delik içinä da sökmüş yılanı kızdan, yılan duymamış.

Almış padişah kızı da çeketmiş evä gitmää. Gidärkan evä, baksa, aardına yılan geler sıklık çalarak. Biri urmuş bir yumruk, yapmış tuçtan kalä. Almış padişah kızını geeri.