Yunus Emre
Yunus Emre bir çok saygılı hem hatırlı şair sade Türkiyedä, ama bütün türk dünnäsındä dä. Son vakıtlarda biliner, ki Yunus Parsuk derenin Sakariya suyuna döküldüü erdä bulunan Sarıküüdä duumuş, küçüklüündä mektebe verilmiş üürenmää, ama tez o mekteptän çıkmış, neçin ki o zamannarda büük kıtlıklar olmuş, büük imeelik zorları çekilirmiş.
Sölener, ki genç Yunus gitmiş bir büük zenginä, angısı verirmiş yoksullara booday. Yunus da gider o adama da isteer ondan versin booday, ama öncedän düşünmüş ki var eski söleyiş: Boş gidän, boş gelirmiş. Bu üzerä toplamış sepedinä biraz yaban meyvasıalıç. Da vermiş o zengin adama, angısının adıymış Hacı Bektaş.
- O sormuş: Sän çocuum, ne isteersin, sana booday mı vereyim osa kader mi vereyim.
- Bän kaderi ne yapayım, bana booday lääzım.
- Zengin Hacı Bektaş deer.
- Verin ona iibenin dolusu kadar booday.
- Yunus aler boodayı da gider yola, ama düşüner de döner geeri da sööler Hacı Bektaşa :
- Boodayı boşalt da ver bana kıymet.
- Kıymettän anatarı Tabduk Emrie verdik, git tä ondan al...
- Yunus gider da Tabduk Emridä çırak oler, orada kırk yıl izmet eder. Evlener Yunus Şehin kızına, düşüner, ki bu kız ona çok da onuştan ömürü kadar kıza dokunmeer. Halk annatmalarına görä sanıler ki Yunus Sakariya taraflarında çok yaşamış, bu beterä onu kimi erlerdä Sakariyalılar bilirmişlär. Yunusun ölümü için dä pek az bilgilär var, en eski kaynaklara görä Sarıköydä olmalı gömülüdür...
Bütün yaşamasında Yunus peet yazmış hem dünneyı gezmiş. Bütün Türkiyeyi dä hem çok başka türk memleketlerindä var erlär, neredä sölener, çünkü Yunus Emre gezmiş. Onun yazıları hepsi şiir hem onnarın ayırı adlaı yok. Angı şiiri da okusak stili hem çok meraklı sözü söleer, ki bu yazı Yunus Emrenindir.
- mektep : Türkiyedä eski okul (şkola)
- kader : kısmet, uur
- İybä : Omuza asmaa iki erli torba
- Ey, yakınnar!
- Ey yakınnar, ey kardaşlar korkarım bän ölümdän,
- Ölümdan korkmasam da Ölüm benim ettiymi bulur.
- Bir gün görünür gözümä, kusurum urulur üzümä
- Kahırlardan şaşırdım ne yapayım, ne edeyim,
- Eer aslıdan bän kulsaydım, ona kulluk edeyim
- Eer alaydım bu dünnäda, göktä güleyim deyin.
- Hemen geldim bu dünnäya kendim kulluk edeyim
- Hamellik büük yapmadım, zaptan kurtulayım deyni
- Ey kısmetsiz miskin Yunus çok näbayım?
- Alah sana çok sıngınım, afet, gök, saabisi beni.
- Ey komşular, ey kardaşlar, ecel ölä, ömür kısa
- İşlerimä pişman olup bir gün prostolmak istärim
- Elimnän aazımı tutup zor pişmannıı sölärim
- Günahım eer hamellik sä, tamahlıksa betfalı fünüm olsun.
- Oglan gider dünürä, duşmannarı ko yok oysun
- Sol taraf da iilik versin, duva günü sevindirsin.
- Beş karış bezdürür donum, yılan, ciyan iyir tenim
- Yıl gecä beklenmä sinim, unudulup kalırım bir
- Başıma dikeler hece, ne erte bilirim, ne gece,
- Göklerdä Hocam, aalem sana umut edär,
- Unus Emre da bu sözü önce sana etişsin der
- Tek ürüyeyim neyileyim üstadıma geleyim bir gün
- (Eski türkçedän uydurdu gagauz dilina Nikolay Baboglu)
- umudi : dayanmak, kayretlik
- ferman : izin buyurmak
- nefisim : kendim
- üstadim : çok islää, becermekli
- tekbir : duva
- endise : kahır, düşünce
Kullanılmış Kiyatlar
diiştir- İ.İ.Babaloglu
- N.İ.Babaoglu
- K.K.Vasilioglu
- Gagauz Dili hem literatura
- 8 Klas
- Sayfa 260-261
- Stiinţa 2003
- Ministeril Educaţiel Al Republıcıı
- Moldova